Yine bir çift kelam geldi dilime Eğer arif isen dinle sözümü Can kuşunu konduragör koluna Fehm edegör çevresini bazını
Can tohumun öz tarlana ekegör Muhabbet bendini kaim yapagör Mestane suyundan keşik kapagör İçip içip kandırasın hazını
Sabır harmanında savur tırpanı Yabası küreği dertler dermanı Mürşit der ki şevkle savur harmanı Eyce savur dışa verme tozunu
Sır ölçeği ile malın ölçegör Eleyip esirip taşın seçegör Bir gerçeğin dükkanını açagör Hal değirmeninde üğüt ununu
Unun elemeye yed elek gerek Ona su getirmez hem delik külek İradet kabında yuğuran melek Muhabbet tuzundan kattır tuzunu
O lokmayı suyu rızaya tapşur Yumak ile ilet mürşide tebşir Gönül fırınında lokmanı pişir aşk ateşinden mi aldm közünü
İlet pir önüne yiyebilirse Lokmanın narhını koyabilirse Bin bir nişanını diyebilirse O mürşide teslim eyle özünü
Orda o lokmayı her can yutamaz Kırk batmandır elin alıp tutamaz Kervan gitmiş arkasından yetemez Varıp bir gerçekten sormaz izini
Bir lokmayı bin kan etmişleri gör Yedirirse günah yedirmezse zor İnanmazsan bunu Şeyh Safi ye sor Duyarsın Veli nin bir gün sözünü |